De rest van de cultuurweek
De laatste paar dagen heb ik bijna geen tijd gehad om een verhaal te schrijven voor dit blog, dus in plaats daar van switch ik naar kleine verhaaltjes in een keer.
Woensdag zijn we in de ochtend vertrokken naar 2 meisjes die samen armbandjes maken. We hebben daar geleerd hoe we onze eigen armbandje konden maken van kokosnoot. We kregen een zakje met kleine kraaltjes en gingen samen aan de slag.
Na de lunch zijn we in Singburi naar een winkelcentrum gegaan, we hebben hier met zn allen een traditionele Thaise massage gehad. Het was een bijzondere ervaring om iemand over je rug te laten lopen. We moesten aan het einde 120 bat betalen, wat omgerekend ongeveer 3 euro is, voor 60 minuten. Ontzettend goedkoop dus.
Aan het einde van de middag hadden we vrije tijd tot we naar een soort restaurant in de buurt zijn vertrokken, we hebben hier een Thaise barbecue gedaan. In een gat in de tafel werd een soort pan geplaatst met in het midden een ijzeren bol waar je je vlees op kon grillen. De ijzeren bol was omringt door water, hier kon je de groenten in garen. In de avond hadden we vrije tijd om op de accommodatie te besteden.
Donderdag zijn we weer naar een paar tempels geweest in Singburi, ook zijn we naar een school geweest. Hier hebben we een rondleiding gehad van Pi-One (ik schrijf dit waarschijnlijk verkeerd). Hij vertelde ons dat hij inmiddels 7 jaar bezig is met het bouwen van deze school. De school is bedoeld voor weeskinderen en kinderen die zijn geboren in de Hill Tribe. De kinderen van de Hill Tribe staan daar geregistreerd als weeskinderen omdat ze geen geld hebben om voor een opleiding te betalen.
De kinderen kunnen hier gratis naar school, ze slapen hier en krijgen eten. De school word gebouwd door Pi-One met de hulp van vrijwilligers op onze accommodatie.
Op vrijdag zijn we naar Ang Thong en Lopburi gereden. Hier hebben we weer tempels bezocht en de grootste Buddha van Thailand bekeken. Het is daarnaast ook het 9ehoogste gebouw in de wereld. Na de lunch zijn we naar Monkey Town in Lopburi geweest. Dit is een plek waar ontzettend veel apen gewoon over straat lopen. We hebben bananen aan de apen gevoerd en we zijn beklommen door de apen.
Helaas werd er een meisje in onze groep gekrabt door een aap dus zijn we eerder weggegaan zodat ze een injectie tegen Rabiës kon krijgen.
In het weekend hebben we geen programma en konden we onze tijd vrij inplannen, we zijn toen met een groep naar het busstation in Singburi gegaan en zijn hier op de bus gestapt naar Bangkok. Eenmaal aangekomen in Bangkok heb ik een afspraak gemaakt bij een tattooshop, ik kon de volgende dag terugkomen en toen heb ik een tattoo laten zetten tussen mijn schouderbladen. Ben er erg blij mee!
’s Avonds zijn we gaan stappen op de Koa San Road, een hele bijzondere ervaring. Mensen dansten hier op straat, het was ontzettend druk. De volgende dag zijn we in Bangkok in een bootje gestapt en zijn we rond de stad gevaren. Ook hebben we nog de grootste liggende buddha bekeken.
’s Avonds ben ik terug gegaan naar de Koa San Road met een ander meisje, deze keer was ik alleen met een ander meisje dus zijn we willekeurig mensen gaan aanspreken om met ons mee te gaan feesten. Het was een hele bijzondere ervaring en de groep werd steeds groter en groter.
De volgende dag zijn we vroeg teruggegaan naar het busstation om terug te gaan naar Singburi. In de avond zou ik al vertrekken naar Mae Sot. De busrit duurde in totaal zo’n 7 uur en ik kwam rond 6 uur ‘s ochtends aan op bestemming.
Vandaag zit ik dus in Mae Sot, dit ligt bij de grens van Myanmar en het zit in een jungle achtige omgeving. Ik slaap in een Gibbon Sanctuary. We hebben vanmiddag de apen lunch en avondeten gegeven en verder hebben we vrije tijd. Er is in de omgeving niet veel te doen want er komen hier nauwelijks toeristen.
Ik ben met een jongen van de accommodatie de straat uitgelopen om een winkel te zoeken, die we niet konden vinden, er staan in de omgeving ook nauwelijks huizen. We probeerden te communiceren met de mensen die we tegen kwamen, maar ze spraken geen Engels. Wel kwam er een man lachend op me af rennen omdat hij me graag een hand wou geven. Ze zijn hier niet echt gewend aan blanke mensen dus je bent een attractie.
Morgenochtend staan we om 7 uur op om ontbijt te maken voor de Gibbons, daarna gaan we zelf ontbijten. Het is ontzettend leuk om hier te zijn, de vrouw die dit sanctuary runt is ontzettend aardig. Er is me verteld dat ze 76 jaar oud is, dus het is heel bijzonder om te zien hoe ze dit nog allemaal doet. Er zijn hier meer dan 50 apen in het sanctuary!
De wi-fi verbinding is hier heel slecht, dus ik houd het bij alleen verhalen met tekst. Het is te lastig om foto’s te oploaden, dus dat komt wel weer als ik terug ben in Nederland!
Your whishes will come true
Vandaag zijn we afgereisd naar Ayutthaya. We zijn allereerst een tempel binnengegaan waar een grote boeddha in stond. In deze tempel hebben we weer gebeden en een wens gedaan. Deze keer deden we de wens met een ronde koker met stokjes in onze handen, nadat je de wens had gedaan schudde je de koker tot er een stokje uit viel. Op dit stokje stond een getal, dat getal moest je onthouden en later kreeg je een bijbehorend papiertje bij je getal. Die van mij was 24 met de volgende tekst:
“Happiness and delight will come to you. Fortune is on the way as you expected. Relationships with loved one runs smoothly. Issues are resolved. Relatives will come to visit. Lot of people will give you respect. Your wishes will come true. Things will be better when you are older. You will be healthy, having a long life and wellbeing.”
Sommige mensen in onze groep hadden echter een minder mooie boodschap, één meisje kreeg alleen de tekst “you will not have luck in your love life”. Als je de boodschap niet fijn vond, kon je hem daar in een bak deponeren, met het idee dat het dan niet zou uitkomen. Vond je de boodschap wel leuk, dan nam je hem mee naar huis voor goed geluk. Uiteraard heb ik die van mij gehouden.
In dezelfde tempel kregen we ook een stuk lint dat we om een beeld konden binden, je deed dit samen met een ander. De Thaise cultuur geloofd dat wanneer je samen de strik in het lint legt, je elkaar weer tegen gaat komen in een volgend leven.
Na de eerste tempel hebben we lunch gehad op een prachtige locatie aan het water.
Hierna zijn we doorgereden naar Wat Phra Si Sanphet in het Historical Park in Ayutthaya. Dit park staat op de UNESCO werelderfgoedlijst sinds 1991. In dit park stonden meerder boeddha beelden die in 1767 door het Burmese leger zijn vernield, de hoofden waren afgehakt om te verkopen. Het was erg verdrietig om te zien dat mensen zo ver willen gaan voor geld.
Hierna zijn we naar Wat Phra Mahathat gegaan, een andere tempel in het Historical Park, hier zag je een hoofd van een boeddha die volledig in een boom is gegroeid. Het is niet bekend hoe het hoofd hier is gekomen, maar het vermoeden is dat het Burmese leger heeft geprobeerd het hoofd mee te nemen, maar het onderweg te zwaar was en ze het hier hebben achtergelaten.
De laatste tempel die we vandaag hebben bezocht was Wat Yai Chaya Mongkol. Je kon hier via een lange trap omhoog lopen. Aan het einde van de trap was een soort wens put waar je een muntje in kon gooien voor goed geluk. Beneden was de tempel, net als het verwoestte park omringt door boeddha beelden, je kon hier een kleed kopen om de boeddha aan te kleden. Als afsluiter hebben we bananen en ander voer voor de vissen en schildpadden gekocht. Ook in dit water zaten een grote hoeveelheid meervallen.
Hierna zijn we teruggereden naar het restaurant waar we hadden geluncht en hebben hier ook avondeten gehad. Het eten is hier erg lekker, maar je moet uitkijken wat je in je mond stopt. In de soep zaten kleine stronkjes, met de structuur van hout. Dit was om de soep te kruiden, maar gezien ik dit niet wist probeerde ik het op te eten. De smaak was verschrikkelijk en overweldigend, een hele sterke combinatie van ui en mint. Het was niet fijn, maar het zorgde wel voor een hoop vrolijke gezichten.
Eenmaal teruggekomen op de accommodatie hebben we nog met z’n allen in de gemeenschappelijke ruimte gezeten, waar ik nu ook dit blog schrijf. In de avond word je leeggezogen door de muggen, maar de dierengeluiden en rustige sfeer compenseren dit meteen.
Morgen gaan we naar een doe-het-zelf-shop om iets te maken, ook gaan we een recept leren maken op de accommodatie. De middag mogen we vrij inplannen om zelf Singburi te ontdekken.
Sawadee Ka!
Sawadee Ka!
Na een lange reis kwam ik zondagavond rond 20.30uur aan in het eerste verblijf in Singburi. Ik slaap in een Eco-house genaamd Twin-House, dit zit aan de Chao Phraya River in een buitenwijk van Singburi. Ik deel mijn kamer met Duits meisje, Sabrina. Ook zij startte vandaag met de Cultuurweek.
Na het ontbijt zijn we naar het centrum van Tha Kham gelopen, vervolgens zijn we met een pick-up naar een winkelcentrum in Singburi gebracht. De rit was ontzettend fijn omdat de gevoelstemperatuur rond de 40 graden lag en de wind heerlijk verkoelend is. In het winkelcentrum konden we even rondkijken en kleren kopen om onszelf te bedekken in de tempels.
Vanaf het centrum zijn we verder gereden naar een restaurant die aan het water zat. Met uitzicht op een prachtige rivier hebben we hier heerlijk gegeten. De lunch bestond uit rijst, groenten en kip. In Thailand is het heel normaal om zowel bij het ontbijt, de lunch en het avondeten rijst te eten.
Na de lunch zijn we weer in de pick-up gestapt naar de volgende bestemming, Wat Phikun Thong, een boeddhistische tempel. Hier maken we kennis met boeddhistische gebruiken. In de tempel steken we een kaars aan, leggen we bloemen neer, steken wierrook aan en doen hierbij een wens. Ook krijg je een paar stukjes bladgoud die je op “stick-buddha” beelden plakt.
Achter de tempel was een reusachtig gouden beeld van Boeddha van maar liefst 42 meter hoog.
Tegenover de tempel lag een vijver waar een heleboel grote vissen, volgens mij meervallen, in zwommen. Bij dit water was ook een kraampje dat bananen verkocht die je aan de vissen kon voeren. Deze vissen waren hier dan ook aan gewend en verzamelden zich rondom de stijger in de vijver.
Onderweg terug naar de accommodatie zijn we gestopt voor koffie, hier heb ik traditionele Thaise koffie geprobeerd, wat lekker, maar ontzettend zoet was. Er werd me verteld dat hij “low in sugar” was, maar er gingen toch 2 afgestreken eetlepels suiker in.
Met koffie in de hand zijn we verder gereden naar de accommodatie, hier hebben we de eerste Thaise les gehad. Sawadee Ka is hallo! Ook kregen we hier een paar do’s and don’ts voor gebruiken in Thailand, stap bijvoorbeeld nooit over iemands benen heen en houd je voeten altijd laag. Je voeten worden als minder gezien, dus het zou onbeleefd zijn om ze hoger dan een ander te houden.
Na het avondeten kwamen er kinderen uit het dorp die ons een traditionele Thaise dans lieten zien. Ze hadden traditionele kleding aan en zagen er ontzettend mooi en sierlijk uit. Op een begeven moment trokken ze ons ook uit het publiek en hebben we samen gedanst op Thaise muziek. Aan het einde kregen we bloemenkettingen om.
Een bijzondere en mooie afsluiting van de dag, morgen zullen we naar Ayutthaya reizen om meer tempels te bezoeken. Ik hoop hier nog een converter te vinden voor de sd-kaart van mijn camera zodat ik ook de goede foto's kan delen.
La-kon! (Doei!)
Welkom op mijn Reislog!
Hallo en welkom op mijn reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.
Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
Leuk dat je met me meereist!
Groetjes,
Nicole