Vandaag zijn we afgereisd naar Ayutthaya. We zijn allereerst een tempel binnengegaan waar een grote boeddha in stond. In deze tempel hebben we weer gebeden en een wens gedaan. Deze keer deden we de wens met een ronde koker met stokjes in onze handen, nadat je de wens had gedaan schudde je de koker tot er een stokje uit viel. Op dit stokje stond een getal, dat getal moest je onthouden en later kreeg je een bijbehorend papiertje bij je getal. Die van mij was 24 met de volgende tekst:

“Happiness and delight will come to you. Fortune is on the way as you expected. Relationships with loved one runs smoothly. Issues are resolved. Relatives will come to visit. Lot of people will give you respect. Your wishes will come true. Things will be better when you are older. You will be healthy, having a long life and wellbeing.”

Sommige mensen in onze groep hadden echter een minder mooie boodschap, één meisje kreeg alleen de tekst “you will not have luck in your love life”. Als je de boodschap niet fijn vond, kon je hem daar in een bak deponeren, met het idee dat het dan niet zou uitkomen. Vond je de boodschap wel leuk, dan nam je hem mee naar huis voor goed geluk. Uiteraard heb ik die van mij gehouden.

In dezelfde tempel kregen we ook een stuk lint dat we om een beeld konden binden, je deed dit samen met een ander. De Thaise cultuur geloofd dat wanneer je samen de strik in het lint legt, je elkaar weer tegen gaat komen in een volgend leven.

Na de eerste tempel hebben we lunch gehad op een prachtige locatie aan het water.

Hierna zijn we doorgereden naar Wat Phra Si Sanphet in het Historical Park in Ayutthaya. Dit park staat op de UNESCO werelderfgoedlijst sinds 1991. In dit park stonden meerder boeddha beelden die in 1767 door het Burmese leger zijn vernield, de hoofden waren afgehakt om te verkopen. Het was erg verdrietig om te zien dat mensen zo ver willen gaan voor geld.

Hierna zijn we naar Wat Phra Mahathat gegaan, een andere tempel in het Historical Park, hier zag je een hoofd van een boeddha die volledig in een boom is gegroeid. Het is niet bekend hoe het hoofd hier is gekomen, maar het vermoeden is dat het Burmese leger heeft geprobeerd het hoofd mee te nemen, maar het onderweg te zwaar was en ze het hier hebben achtergelaten.

De laatste tempel die we vandaag hebben bezocht was Wat Yai Chaya Mongkol. Je kon hier via een lange trap omhoog lopen. Aan het einde van de trap was een soort wens put waar je een muntje in kon gooien voor goed geluk. Beneden was de tempel, net als het verwoestte park omringt door boeddha beelden, je kon hier een kleed kopen om de boeddha aan te kleden. Als afsluiter hebben we bananen en ander voer voor de vissen en schildpadden gekocht. Ook in dit water zaten een grote hoeveelheid meervallen.

Hierna zijn we teruggereden naar het restaurant waar we hadden geluncht en hebben hier ook avondeten gehad. Het eten is hier erg lekker, maar je moet uitkijken wat je in je mond stopt. In de soep zaten kleine stronkjes, met de structuur van hout. Dit was om de soep te kruiden, maar gezien ik dit niet wist probeerde ik het op te eten. De smaak was verschrikkelijk en overweldigend, een hele sterke combinatie van ui en mint. Het was niet fijn, maar het zorgde wel voor een hoop vrolijke gezichten.

Eenmaal teruggekomen op de accommodatie hebben we nog met z’n allen in de gemeenschappelijke ruimte gezeten, waar ik nu ook dit blog schrijf. In de avond word je leeggezogen door de muggen, maar de dierengeluiden en rustige sfeer compenseren dit meteen.

Morgen gaan we naar een doe-het-zelf-shop om iets te maken, ook gaan we een recept leren maken op de accommodatie. De middag mogen we vrij inplannen om zelf Singburi te ontdekken.