nicolevos.reismee.nl

De rest van de cultuurweek

De laatste paar dagen heb ik bijna geen tijd gehad om een verhaal te schrijven voor dit blog, dus in plaats daar van switch ik naar kleine verhaaltjes in een keer.

Woensdag zijn we in de ochtend vertrokken naar 2 meisjes die samen armbandjes maken. We hebben daar geleerd hoe we onze eigen armbandje konden maken van kokosnoot. We kregen een zakje met kleine kraaltjes en gingen samen aan de slag.

Na de lunch zijn we in Singburi naar een winkelcentrum gegaan, we hebben hier met zn allen een traditionele Thaise massage gehad. Het was een bijzondere ervaring om iemand over je rug te laten lopen. We moesten aan het einde 120 bat betalen, wat omgerekend ongeveer 3 euro is, voor 60 minuten. Ontzettend goedkoop dus.

Aan het einde van de middag hadden we vrije tijd tot we naar een soort restaurant in de buurt zijn vertrokken, we hebben hier een Thaise barbecue gedaan. In een gat in de tafel werd een soort pan geplaatst met in het midden een ijzeren bol waar je je vlees op kon grillen. De ijzeren bol was omringt door water, hier kon je de groenten in garen. In de avond hadden we vrije tijd om op de accommodatie te besteden.

Donderdag zijn we weer naar een paar tempels geweest in Singburi, ook zijn we naar een school geweest. Hier hebben we een rondleiding gehad van Pi-One (ik schrijf dit waarschijnlijk verkeerd). Hij vertelde ons dat hij inmiddels 7 jaar bezig is met het bouwen van deze school. De school is bedoeld voor weeskinderen en kinderen die zijn geboren in de Hill Tribe. De kinderen van de Hill Tribe staan daar geregistreerd als weeskinderen omdat ze geen geld hebben om voor een opleiding te betalen.

De kinderen kunnen hier gratis naar school, ze slapen hier en krijgen eten. De school word gebouwd door Pi-One met de hulp van vrijwilligers op onze accommodatie.

Op vrijdag zijn we naar Ang Thong en Lopburi gereden. Hier hebben we weer tempels bezocht en de grootste Buddha van Thailand bekeken. Het is daarnaast ook het 9ehoogste gebouw in de wereld. Na de lunch zijn we naar Monkey Town in Lopburi geweest. Dit is een plek waar ontzettend veel apen gewoon over straat lopen. We hebben bananen aan de apen gevoerd en we zijn beklommen door de apen.

Helaas werd er een meisje in onze groep gekrabt door een aap dus zijn we eerder weggegaan zodat ze een injectie tegen Rabiës kon krijgen.

In het weekend hebben we geen programma en konden we onze tijd vrij inplannen, we zijn toen met een groep naar het busstation in Singburi gegaan en zijn hier op de bus gestapt naar Bangkok. Eenmaal aangekomen in Bangkok heb ik een afspraak gemaakt bij een tattooshop, ik kon de volgende dag terugkomen en toen heb ik een tattoo laten zetten tussen mijn schouderbladen. Ben er erg blij mee!

’s Avonds zijn we gaan stappen op de Koa San Road, een hele bijzondere ervaring. Mensen dansten hier op straat, het was ontzettend druk. De volgende dag zijn we in Bangkok in een bootje gestapt en zijn we rond de stad gevaren. Ook hebben we nog de grootste liggende buddha bekeken.

’s Avonds ben ik terug gegaan naar de Koa San Road met een ander meisje, deze keer was ik alleen met een ander meisje dus zijn we willekeurig mensen gaan aanspreken om met ons mee te gaan feesten. Het was een hele bijzondere ervaring en de groep werd steeds groter en groter.

De volgende dag zijn we vroeg teruggegaan naar het busstation om terug te gaan naar Singburi. In de avond zou ik al vertrekken naar Mae Sot. De busrit duurde in totaal zo’n 7 uur en ik kwam rond 6 uur ‘s ochtends aan op bestemming.

Vandaag zit ik dus in Mae Sot, dit ligt bij de grens van Myanmar en het zit in een jungle achtige omgeving. Ik slaap in een Gibbon Sanctuary. We hebben vanmiddag de apen lunch en avondeten gegeven en verder hebben we vrije tijd. Er is in de omgeving niet veel te doen want er komen hier nauwelijks toeristen.

Ik ben met een jongen van de accommodatie de straat uitgelopen om een winkel te zoeken, die we niet konden vinden, er staan in de omgeving ook nauwelijks huizen. We probeerden te communiceren met de mensen die we tegen kwamen, maar ze spraken geen Engels. Wel kwam er een man lachend op me af rennen omdat hij me graag een hand wou geven. Ze zijn hier niet echt gewend aan blanke mensen dus je bent een attractie.

Morgenochtend staan we om 7 uur op om ontbijt te maken voor de Gibbons, daarna gaan we zelf ontbijten. Het is ontzettend leuk om hier te zijn, de vrouw die dit sanctuary runt is ontzettend aardig. Er is me verteld dat ze 76 jaar oud is, dus het is heel bijzonder om te zien hoe ze dit nog allemaal doet. Er zijn hier meer dan 50 apen in het sanctuary!

De wi-fi verbinding is hier heel slecht, dus ik houd het bij alleen verhalen met tekst. Het is te lastig om foto’s te oploaden, dus dat komt wel weer als ik terug ben in Nederland!

Reacties

Reacties

Jan

Mooi verhaal Nicole. Jammer dat de tijd ontbreekt om het per dag te doen. Vooral omdat later de herinneringen soms wat ondersteuning nodig hebben. Wachtend op vervolg......

Lieke, Lia & Elle - team VW

Leuke verhalen Nicole! Fijn dat het gibbonproject je bevalt. Heb je George al ontmoet? Wat een snoepje he :) Benieuwd naar je volgende avontuur. Veel plezier nog!

Nicole Vos

Hoi Lieke, Lia en Elle,
Ik heb George helaas niet kunnen ontmoeten, ik heb wel veel leuke verhalen over hem gehoord. Hij is helaas op 15 april overleden, er hangt een spandoek met fotos en herinneringen en hij wordt erg gemist.

Lieke, Lia, Elle - team VW

Ohnee :( Alle vrijwilligers waren altijd helemaal verzot op George. Wat mooi dat ze er een spandoek en foto's gehangen hebben, als aandenken.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!